Uwagi końcowe
Zakończenie
Wiele osób mieszkających w Meklemburgii-Pomorzu Przednim doświadczyło przełomu, niezależnie od tego, czy mają za sobą historię migracyjną, musieli uciekać, urodzili się tutaj i/lub tutaj dorastali. Musieli kształtować procesy zmian, zrozumieć nową rzeczywistość, a czasem stawić czoła przeciwnościom losu.
Jednak ma to więcej wspólnego z faktem, że chodzi mi, jakby to powiedzieć, o podstawowe podejście do życia ludzi mieszkających tutaj. Odnoszę też wrażenie, że stoi to na drodze do bycia szczęśliwym. Dlatego uważam, że należy zdobywać doświadczenia w innych miejscach, aby zobaczyć, jak to jest, gdy się tam mieszka. I że jest to możliwe również tutaj. Podstawowe emocje związane z Pomorzem Przednim towarzyszyły mi przez długi czas.
Czy to jeden z powodów, dla których ludzie tutaj wydają się potrzebować więcej czasu, aby zbliżyć się do innych? Czy takie podejście może być postrzegane dosłownie jak rozbijanie twardego orzecha? W wywiadach z kobietami napotykamy liczne opisy specyficznego podejścia do życia i mentalności w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. Ambiwalentne są opisy tego, jak ludzie je postrzegają.
Myślę, że to wspaniałe i muszę przyznać jedno: teraz gdy wracam pamięcią do swojej młodości, widzę to jako zaletę. Oczywiście ludzie wtedy tak tego nie postrzegali, bo chcieli po prostu wiedzieć, gdzie będzie następna dyskoteka lub coś w tym rodzaju. A to zawsze było bardzo daleko, prawda? Zawsze musieliśmy jechać do Greifswaldu i tak dalej. Ktoś zawsze musiał kierować, co oznaczało, że miał "przechlapane". Ale wieczory spędzaliśmy na plaży przy ogniskach i tym podobnych. Dziś myślę sobie, że to było super fajne. No cóż, trzeba było wykazać się trochę większą kreatywnością, żeby w jakiś sposób spędzić czas i dziś uważam, że to też było bardzo miłe.
Meklemburgia-Pomorze Przednie to coś więcej niż tylko fasada regionu turystycznego, to także coś więcej niż stereotyp odłączonego Wschodu. Ludzie, którzy tu mieszkają, zebrali zróżnicowane doświadczenia życiowe. Uznanie tej rzeczywistości decyduje o najważniejszych kwestiach społecznych naszych czasów:
Kto może przybyć? Kto może zostać? Jak chcemy razem żyć? W jaki sposób można silniej zintegrować perspektywy tych, którzy są dziś nadal marginalizowani? Jakie środki chcą wdrożyć decydenci polityczni, organizacje społeczeństwa obywatelskiego i instytucje edukacyjne, aby uwidocznić rasizm i promować jego krytykę we wszystkich obszarach społeczeństwa?
W duchu pluralistycznego i demokratycznego społeczeństwa opowiadamy się za uczestnictwem wszystkich, bez przeszkód i dyskryminacji.
